terug in de heilige driehoek

Twee jaar geleden waren we zeer enthousiast over Hoop, de tweede editie van de Heilige Driehoek(h3h)-biënnale. En dus togen we opnieuw naar Oosterhout voor nummer drie: Geloof. Misschien kwam het omdat de omgeving geen verrassing meer was (al blijft het prachtig tussen die kloosters), maar dit keer vonden we het gebodene als geheel toch net een tikkeltje minder goed. Gelukkig waren er ook enkele geweldige uitschieters. Zoals The Pure Necessity van David Claerbout (hierboven): een meticuleus nagemaakte versie van Disney’s tekenfilm Jungle Book, maar dan zonder muziek, liedjes, dansjes of welk menselijk aspect dan ook: alleen dieren die slapen, eten, rondkuieren en andere dagelijkse dierendingen doen. Ook van Mowgli geen spoor trouwens. Wat het werk (net als sommige anderen) met geloof van doen heeft is onduidelijk*, maar het bleek érg mooi opgesteld in een van de kloostertuinen.

*) Later viel het kwartje: heeft Claerbout hier een metafoor voor het verstilde, repetitieve kloosterleven neergezet?


Gaufrettes Suite van Ann Veronica Janssens zagen we al vaker, maar niet eerder vonden we haar iriserende glasplaten zo goed tot hun recht komen als in de kapel van het St. Catharinadal-klooster.


Archive van Fiona Tan is een magnifieke, geheel in de computer gemaakte (maar sprekend op footage uit de jaren ’50 lijkende) filmische interpretatie van het Mundaneum, een echt bestaand archief (15 miljoen indexkaarten!) van allerlei soorten kennis, gedurende tientallen jaren in talloze kaartenbakken verzameld door de Belgische katholiek, pacifist en idealist Paul Otlet (1868-1944), in een poging daarmee de wereldvrede (!) te bevorderen. Dat hem dat niet helemaal gelukt is mag een understatement heten…