Dat we al zo’n anderhalf jaar geen luid concert meer hadden bezocht speelde wellicht mee, maar toen gistermiddag de eerste orgelklanken door de Nijmeegse Stevenskerk dreunden was dat goed voor een acuut gevoel van ontroering. Anna Von Hausswolff bracht stukken van haar prachtplaat All Thoughts Fly ten gehore. De Zweedse orgelfee zat gedurende het hele optreden verstopt achter de orgelpijpen, dus veel te zien was er niet in de rood verlichte kerk. Dat werd ruimschoots gecompenseerd door de hoeveelheid decibellen: samenwerkingen met Sunn 0))) en Swans hebben wat dat betreft hun effect niet gemist. Geluidslagen werden door Von Hausswolff en wat extra handen zorgvuldig opeen gestapeld om aan te zwellen tot snoeiharde drones, extra versterkt door her en der opgestelde speakers. Soms was een melodie te ontwaren, maar het ging toch vooral om textuur. Zo nu en dan was er ruimte voor meer ingetogen klanken – vreemde windeffecten, weifelende fluittonen, elektronisch (?) gegenereerde ‘rafelrandjes’ – maar de meeste tijd domineerde een massief, gelaagd, galmend, vet geluid. Een geluid dat tevens heel contemplatief bleek en daarmee uitstekend op zijn plaats in een gebedshuis. Satanisch? Welnee, het was hemels!