Terwijl ‘politici’ in den lande uitglijden over hun eigen bruine drek, wentelen wij ons in een breed amalgaam aan mooie kleuren. Op een afgelegen stukje industrieterrein in het noorden van Utrecht is, na een opgelegde coronapauze, de licht- en geluidkunstvoorstelling Spectrum aan een doorstart begonnen. Samen met nog enkele bezoekers betreden we een nogal anonieme loods om vervolgens plaats te nemen in een pikdonkere ruimte en daar, ieder voor zich, een soort lichttheater te ‘ondergaan’ dat, hoewel gebaseerd op een betrekkelijk eenvoudig principe (dat we hier dus niét gaan verklappen), van begin tot eind weet te boeien. Aanvankelijk associëren we wat we zien met de wassende maan, zonsop- en ondergangen, hemellichamen, space… maar al gauw staan de kleurcombinaties en -sensaties volledig op zichzelf. De bijbehorende soundtrack is al net zo abstract, gaat soms ‘mee’ met wat we zien maar volgt vaker nog zijn eigen pad. Na een half uur(?), drie kwartier(?), een uur(?) is het voorbij en landen we weer op aarde. Uitgerust, content, chill.

Het ingetogen spectaculaire Spectrum – een initiatief van theater/dansgezelschap Schweigman& i.s.m. ruimtelijk kunstenaar Cocky Eek, lichtkunstenaar Matthijs Munnik en componist Yannis Kyriakides – vormt een klein mirakel in een tijd waarin meer evenementen niét dan wél doorgaan. Zeer welkom dus – en hartstikke coronaproof bovendien.