Zo imposant als de Sol LeWitt-tentoonstelling die we in 2012 in het Centre Pompidou te Metz zagen is die in het Amsterdamse Joods Museum niet. In Metz waren maar liefst dertig (!) Wall Drawings te zien, en dan ook nog eens allemaal in zwart-wit (en die vinden wij doorgaans het mooist.) Daar staat tegenover dat we in Amsterdam de man achter het werk een stuk beter hebben leren kennen. Het Joods Museum toont naast vijf muurschilderingen een aantal magnifieke tekeningen en fraai ruimtelijk werk en besteedt tevens (en dat is logisch op deze plek) aandacht aan LeWitts Joodse achtergrond.

Interessant is de aandacht voor de connectie die de kunstenaar met Nederland had. Met zijn conceptuele kunst kreeg hij hier al vroeg voet aan de grond, met naast exposities ook levenslange vriendschappen tot gevolg. In een van enkele korte videoportretten spreekt de doorgaans wat knorrige Jan Dibbets warme woorden over zijn collega. LeWitt liet zijn muurschilderingen uitvoeren door plaatselijke, veelal jonge kunstenaars en het is leuk om Fransje Killaars (die twee jaar geleden nog exposeerde in onze Platform-ruimte op Utrecht CS) te horen vertellen over hoe nauwgezet dat in zijn werk ging.

De tentoonstelling stopt niet bij de uitgang van het Joods Museum. Om de hoek, tussen Rapenburger- en Valkenburgerstraat, liggen drie pleintjes waarvoor LeWitt in de jaren ’90 de bestrating heeft ontworpen, en die voor de gelegenheid zijn schoongepoetst. Drie levensgrote werken van een onzer helden: we liepen er zo voorzichtig mogelijk overheen…

Boven: Wall Drawing #780 en Three-Part Variations on Three Different Kinds of Cubes in Amsterdam | Onder: Wall Drawing #542 en (achter de deur) Wall Drawing #462 in Metz.