Het idee ontstond in het najaar van 2022, toen die vuile hond in het Kremlin met atoomwapens begon te dreigen. Samen met de oorspronkelijke horecafunctie van onze Platform-ruimte op station RAI vormde dat het uitgangspunt voor de karton/cartooninstallatie Café Oppenheimer. De installatie toont kort gezegd een (letterlijk) bruine kroeg op het moment dat de televisie livebeelden van nucleaire explosies laat zien. De levensgrote figuren zijn verbijsterd, in paniek, duiken onder een tafel en/of nemen er nog maar eentje… Toen hij aan deze installatie begon wist de maker niet dat er een film in de maak was over Robert Oppenheimer; inmiddels weet de hele wereld van Christopher Nolans bioscoophit over de ‘vader van de atoombom’.
Ongetwijfeld is ons oordeel over Oppenheimer mede gekleurd door zijn heel veel goedkopere prequel (of is het sequel?) op Amsterdam RAI, maar ons kon hij goed smaken. Het is bepaald geen makkelijke kost, zeker niet voor een blockbuster: de film zit bomvol personages, kent meerdere tijdlijnen, heeft een explosief sounddesign en duurt maar liefst drie uur. Afgezien van de hoogst potsierlijke scene waarin ‘Oppie’ zijn beroemde I Am The Destroyer Of Worlds-quote tijdens een vrijpartij (!) delibereert, is het allemaal gedegen en met momenten behoorlijk spannend in beeld gebracht. Maar voor wie het verhaal van Robert Oppenheimer écht wil leren kennen, is deze documentaire wel zo inzichtelijk.
Foto boven: de Trinity Test zoals verbeeld door David Lynch in Twin Peaks (2017)
Foto’s onder: Cillian Murphy in/als Oppenheimer | de echte ‘Oppie’ | detail uit Café Oppenheimer