Rond de eeuwwisseling verbleef Roy Villevoye enige tijd in India. Generaties lang werden daar enorme billboards met reclame voor de nieuwste Bollywood-films met de hand geschilderd. Kleine familiebedrijfjes werkten in hoog tempo, met uiterst goedkoop materiaal en in piepkleine studiootjes, maar met groot vakmanschap aan doeken van zes of soms zelfs twaalf meter breed. Die dan uit delen samengesteld op billboards of bioscoopgevels gemonteerd werden. Roy, van oorsprong schilder, was meteen gebiologeerd toen hij in Mumbai de uitbaters van zo’n bedrijfje leerde kennen.

Toen bleek dat dit bedrijf op het punt stond om ermee op te houden (de hele bedrijfstak werd razendsnel weggedrukt door de voortschrijdende digitalisering) besloot hij hen nog één laatste opdracht te geven: het levensgroot uitvoeren van enkele ogenschijnlijk eenvoudige ‘kiekjes’ die hij eerder op zijn reizen in India en Papua had gemaakt. Daaronder ook een foto, gemaakt vanaf de achterbank, van een meisje dat bij een taxi naar binnen kijkt. Het resultaat, Bombay Taxi Girl (op een doek van zes bij vier meter) werd net als een ‘echt’ filmaffiche in een drukke Indiase straat opgehangen. Het plaatje kreeg er een vreemd soort glamour door.

Bombay Taxi Girl is, samen met een korte film over de plaatsing, tot eind april a.s. te zien in onze Platform-ruimte in NS Station Amsterdam RAI. Met dank aan NS Stations en het Amsterdams Fonds voor de Kunst.

_________________________________________________

Roy Villevoye is een observator. De kunstenaar verblijft sinds 1992 regelmatig bij de Asmat, een inheemse groep in Papua die diep in het regenwoud leeft, zonder elektriciteit of andere westerse luxe en hulpmiddelen maar met een zeer rijke cultuur waarbij kunst en dagelijks leven met elkaar verbonden zijn. Wat hij daar ervaart en waarneemt vertaalt hij in beelden, zowel op het platte vlak als driedimensionaal en met film. Het zijn echo’s van de werkelijkheid zoals hij die tijdens zijn verblijven ervaart. Hij probeert door te dringen in de verschillende manieren waarop we die realiteiten kunnen lezen, ieder vanuit de eigen culturele context. De mensen die in zijn werk voorkomen zijn geen modellen, geen ‘objecten’, maar gelijkwaardige individuen, waarmee de kunstenaar persoonlijke relaties aangaat om vanuit de dynamiek van die relaties, zich daarbij zeer bewust van de specifieke omgeving, zijn werk te maken. Hij participeert volledig in het leven ‘daar’ en toont ons dat leven van binnenuit.

_________________________________________________

[We leven in tijden van groeiende morele bewustwording bij kunstenaars en kunstliefhebbers. Wanneer is er sprake van exploitatie en/of misbruik van machtsposities? Voor Roy Villevoye is dat niks nieuws: een regelmatige heroriëntatie op zijn werk is integraal deel van wat hij doet. Dat betekent ook dat hij af en toe werk uit het verleden ‘naar boven haalt’ en in een nieuwe context toont. Bombay Taxi Girl is uit 1998.]