Wellicht heeft ook u als kind wel eens gefantaseerd over hoe de mensen die aan de andere kant (de onderkant) van de aardbol wonen met hun hoofd naar beneden hangen. Ziet u het weer voor u? We moesten daaraan denken vanwege de nieuwste installatie van Guda Koster, nu te zien in onze Platform-ruimte op perron 3/4 van NS-station Amsterdam RAI.

Drie vrouwenfiguren hangen ondersteboven, met hun voeten aan het plafond. We zien alleen hun in maillots gestoken onderlijven; de rest is verborgen onder hun lange, naar beneden hangende rokken. De ongemakkelijke en bij nader inzien nogal akelige poses van de figuren contrasteren flink met de vrolijke, felgekleurde stoffen waarin ze gekleed zijn. Het werk oogt strak gecomponeerd (zelfs de vloer heeft een kleur gekregen) maar naar de betekenis ervan is het slechts gissen.

Guda Koster maakt al een leven lang sculpturen van textiel, en sinds een paar jaar is daar de fotografie als medium bijgekomen. Haar werk bevindt zich in het gebied tussen mode, beeldende kunst, fotografie en performance. Gebruikmakend van kleding en textiel in felle kleuren en opvallende patronen, al dan niet in combinatie met (delen van) paspoppen, creëert ze surreële situaties. Soms monden die uit in performances, waarvoor ‘echte’ mensen worden ingezet. Gezichten zijn nooit zichtbaar, de figuren blijven anonieme pionnen in het visuele spel dat Guda speelt. Abstract is haar werk weliswaar niet, maar de verwantschap met de minimalistische beeldtaal van Daniel Buren, Sol LeWitt en Ellsworth Kelly is niet te missen, en dat is iets waar wij van Polderlicht doorgaans erg blij van worden.

Het werk van Guda is te zien t/m december a.s.
Met dank aan NS Stations en stationsmanager Armando Marquard.