Zoals gezegd geven we vooraf zo weinig mogelijk prijs van wat voor kunstwerken er tijdens Parklicht getoond worden. Dat wil zeggen: op de bijdrage van Femke Schaap na. Om u toch al een klein beetje in de sfeer te brengen volgt hier een korte toelichting bij de overige deelnemers:

Children Of the Light zijn Christopher Gabriel en Arnout Hulskamp. Het duo staat garant voor monumentale, monochrome ensceneringen van een verbluffend ogende eenvoud: sereen en mysterieus.

Daphne Glasmacher maakt video-loops en -animaties in een geometrische, veelal zwart-witte beeldtaal. Daarbij genereert zij visuele effecten en illusies in de beste optical art-traditie.

Gosse de Kort begeeft zich op het snijvlak van architectuur en theater. Hij bedenkt ‘scenario’s’ waarin, naast technische middelen, ruimte en tijd volwaardige elementen vormen.

Matthijs Munnik & Joris Strijbos zijn een gelegenheidsduo dat hi tech licht- en geluidsinstallaties maakt: soms zó heftig dat ze een aanval vormen op de zintuigen, en soms ook verrassend ingetogen en poëtisch. Hun Parklicht-bijdrage valt in die tweede categorie.

André Pielage realiseert met eenvoudige middelen complexe ruimtelijke ‘ingrepen’. Zijn veelal ijle kunstwerken onderscheiden zich door een paradoxaal samengaan van monumentaliteit en fragiliteit.

Mike Rijnierse & Jan Trützschler von Falkenstein, nog een gelegenheidsduo, bouwen installaties die nauwgezet de interactie tussen licht en retina onderzoeken, en waarvan de resultaten nog lang op uw netvlies blijven branden.

MMC Schobbe maakt werk op basis van licht en geometrie waarbij de grens tussen twee- en driedimensionaliteit vervaagt. Daarbij steken zo nu en dan formele rooms-katholieke elementen de kop op.

Elly Sloep tekent en (video-)filmt cirkels, ovalen en lijnen en ordent die op basis van steeds wisselende principes. Ritme en de subtiele verstoring ervan vormen het uitgangspunt in haar prettig ‘anti-spectaculaire’ werk.

Berndnaut Smilde is een performance- en installatiekunstenaar die werkt met efemere materialen als licht, lucht, wind en water. Kortom: het weer. Ook in het Oosterpark toont hij een meteorologisch verschijnsel…

Marloes van Son bouwt electromechanische objecten en onderzoekt daarmee natuurlijke fenomenen. Door daarbij betrekkelijk alledaagse materialen te gebruiken creëert zij ervaringen die zowel ongewoon als vertrouwd zijn.

Su Tomesen bestudeert lokale gewoonten en situaties. Zij toont een werk dat refereert aan Indonesië: haar ’tweede thuis’ en tevens de voormalige Nederlandse kolonie waaruit de talloze artefacten afkomstig zijn die de basis vormden van de collectie van het Tropenmuseum.

Peter Vink maakt installaties op locatie, uitgaande van de specifieke eigenschappen van die locatie. Hij wil daarbij het reeds aanwezige benadrukken en/of versterken om zo de ervaring van ruimte of omgeving te beïnvloeden en die op een andere manier te laten beleven.

Corné Vissenberg maakt lichtinstallaties in een geheel eigen handschrift, met een persoonlijke boodschap.