nieuwe inkijken

We duiken de Amsterdamse metrostations Weesperplein en Waterlooplein weer in. Niet voor de atoomschuilkelders die zich tussen en achter de metersdikke betonnen muren bevinden: de voorzieningen daarvan zijn, en laten we hopen dat dat niet voorbarig was, tijdens de renovatie van 2019-2020 definitief ontmanteld. Nee, er zijn weer nieuwe exposities in onze Inkijk-raamgalerieën.

Peter van Zwol maakt sculpturale installaties gebaseerd op geometrische vormen. Die worden samengesteld uit losse elementen, vaak strak afgewerkte houten kubussen voorzien van strepen, vlakken en motieven in veelal primaire kleuren. Mondriaaneske Stijl-elementen worden op smaak gebracht met een frisse dot minimal en een vrolijke scheut Memphis. Al die losse onderdelen worden gerangschikt totdat er een opstelling ontstaat die past bij de ruimte – in dit geval de Inkijk in station Weesperplein. Met zijn abstracte bouwsels wil Peter de dagelijkse werkelijkheid ‘beheersbaar en overzichtelijk’ maken. Niet te doen natuurlijk, maar als het een fijne tentoonstelling oplevert hoort u ons niet klagen.

(Klagen doen we evenmin over het vele bekijks in de stations. Het is er weer ouderwets druk en dat voelt na twee corona-jaren welhaast weldadig aan – al gaan de gedachten zo nu en dan ook uit naar de metrostations in Kiev, waar het om een heel andere reden druk is…)

In station Waterlooplein exposeert Karin van Dam. Ook zij rangschikt losse onderdelen tot een in situ-compositie, maar daar houden de overeenkomsten dan ook op. Het werk van Karin oogt namelijk een stuk organischer. Haar objecten, vooral zwart en donkergrijs met hier en daar kleuraccent, worden geconstrueerd uit textiel en/of plastic en allerlei materialen van bouw- en tuinmarkt. De losse vormen refereren nogal eens aan zeepokken, zwammen, poliepen en ander ongewerveld spul halverwege plant en dier. Het uiteindelijke resultaat in de Inkijk ademt verstilling en doet enigszins denken aan een Japanse Zen-tuin – al zou het ook zomaar een stad op een verre planeet kunnen zijn. Spannend.

Vermits we Satan-2 niet op ons dak krijgen zijn de tentoonstellingen te zien tot medio mei.


boven: Peter van Zwol | onder: Karin van Dam