De vage gestalte van een andere bezoeker doemt op maar is even later alweer verdwenen in de dikke, kleurige nevel. Ruimtelijke dimensies en alles wat tastbaar is lijken ver weg, opgelost in dit ‘lichtbad’ vol zacht vervloeiende pastelkleuren. De monumentale lichtinstallatie Blue, Purple and Orange van Ann Veronica Janssens in het Tilburgse museum De Pont is een belevenis. Eentje die geen voorkennis vergt en waar geen ingewikkelde zaaltekst voor nodig is, maar die gewoon moet worden ondergaan. Onthaasting gegarandeerd in deze even verstilde als spectaculaire attractie (want ja, dat is het.)
Janssens toont nóg een stuk of tien werken. Daarvan vinden we degenen die niet functioneren door middel van kunstlicht maar enkel op basis van omgevingslicht het boeiendst. Zoals die zes glasplaten (Gaufrettes) die tegen de muur staan: loop erlangs en ze veranderen van blauw/groen naar geel, oranje of goud – als grote, monochrome varianten op van die ouwerwetse plastic portretplaatjes die knipoogden als ze op en neer werden bewogen. Of een wolk glitter (Untitled) op de vloer: ook deze (b)lijkt mét de kijkrichting van kleur te veranderen, als ware het een olievlek op een natte straat.
Op de foto’s van links naar rechts: een detail uit Gaufrettes | dwalend door Blue, Purple and Orange | een detail uit Untitled (White Glitter)