Krijn de Koning bedacht een monumentaal kunstwerk dat winkelcentrum Oostpoort visueel gaat verbinden met de rest van Oost. Het kleurrijke werk wordt waarschijnlijk medio 2020 opgeleverd. Dwars wil dat niet afwachten en gaat op de koffie bij de kunstenaar. Het gesprek begint met een poging om de stijl van De Koning te duiden.

‘Mijn werk mag dan driedimensionaal zijn, in essentie ben ik een tekenaar: de objecten en installaties die ik maak zijn voor mij ruimtelijke tekeningen. Mijn fascinaties liggen voornamelijk bij de avant-gardistische stromingen van de jaren ’20 en ’30 van de vorige eeuw, zoals Bauhaus en De Stijl, en in de minimal art en land art van de jaren ’60 en ’70. Toen ik daarmee kennismaakte werd ik getroffen door de enorme vrijheid die er uit sprak. Ik plak liever geen stijl-etiket op mijn werk want dat voelt teveel als een beperking: mijn ontwikkeling als kunstenaar gaat immers gewoon door, hoe je het verder ook noemt wat ik maak. Mijn werk is zonder uitzondering gerelateerd aan de locatie waarvoor het wordt gemaakt.’

Twee delen
´Oostpoort is een soort klein stadscentrum. Het probleem is dat het geen aansluiting heeft met de rest van Oost; de Linnaeusstraat snijdt het als het ware af. Mijn voorstel was om die situatie te doorbreken, om Oostpoort te verbinden met de overkant. Om dat te bereiken heb ik een kunstwerk bedacht dat uit twee delen bestaat. Eén deel komt op het pleintje voor de Albert Heijn in Oostpoort te staan, het andere op de hoek van de Linnaeusstraat met de Pretoriusstraat, voor de deur van banketbakker Kwekkeboom. Ondanks de afstand ertussen vormen de twee delen één geheel, hetgeen beide locaties optisch met elkaar verbindt. De delen zijn elk voor zich speelse, geometrische composities van grotere en kleinere poortvormen in allerlei kleuren, waarvan sommige acht meter hoog en andere zo laag dat je er op kunt zitten. Samen vormen de twee delen de pijlers van een denkbeeldige, veel grotere poort over de Linnaeusstraat.’

‘Meerdere kunstenaars hebben voor Oostpoort een ontwerp gemaakt. De beste inzendingen werden vorig jaar getoond in het CBK; bewoners konden hun voorkeur uitspreken. Mede op basis van die reacties is mijn ontwerp uitverkoren om te worden gerealiseerd. Dat ik me niet beperk tot Oostpoort maar ook de overkant van de Linnaeusstraat erbij betrek, heeft daar ongetwijfeld aan bijgedragen.’

Parkeergarage
‘Dit is een complexe opdracht waar veel bij komt kijken. Daarom werk ik, net als bij eerdere projecten van deze omvang, samen met architect Roderik van der Weijden. Met hem buig ik me over allerlei bijkomende zaken van stedenbouwkundige aard. Denk daarbij aan veiligheidseisen, een onderhoudsplan en aan de kabels en leidingen die in de grond zitten, precies daar waar het kunstwerk moet komen. Aan de Oostpoort-kant zit er zelfs een parkeergarage onder! Al die dingen worden steeds opnieuw bekeken en dat maakt dat we het ontwerp beetje bij beetje moeten aanpassen. Dat is niet altijd even leuk, maar uiteindelijk wordt het kunstwerk er wel beter van. Wat zeker meewerkt is dat de samenwerking met de mensen van Oostpoort en de kunstcommissie uiterst prettig is. Dat heb ik wel heel anders meegemaakt!’

Moeilijk
‘Kunst in de openbare ruimte realiseren is moeilijk; iedereen heeft er wel een mening over. Veel mensen houden niet van verandering en vinden zo’n kunstwerk in hun buurt bedreigend of gewoon onzin. Of het is gewoon niet hun smaak. Helaas heeft de politiek die vijandige houding in de afgelopen tien jaar flink aangewakkerd. Toch geloof ik nog steeds heilig dat er met kunst goede dingen kunnen worden bewerkstelligd. Dingen die goed zijn voor een plek, goed voor de omgeving, goed voor de mensen en goed voor de beleving van de werkelijkheid om ons heen.’

Dit artikel verschijnt in dé buurtkrant van Amsterdam-(oud)Oost, Dwars door de Buurt, nr. 208, juli 2019. Tekst: John Prop | Artist impression: Krijn de Koning | Portret: Frank Schoevaart