Op de heetste 10 september ooit gemeten is het in de benauwde, rood verlichte Occii alsof het geluid als dikke, vloeibare lava uit de enorme gitaarversterkers de zaal in stroomt. Want wat begon met twee minuutjes wonderschone, etherische, gestapelde saxofoonlijnen werd al gauw gevolgd door een bak basale en onwaarschijnlijk harde gitaarherrie: een ondoordringbare muur van gruizige noise, overeind gehouden door trage, keihard gemepte drumpartijen.

Divide and Dissolve is het project van saxofoniste/gitariste Takiaya Reed. Deze jongedame ‘van kleur’ neemt ons met haar vrolijke korte vlechtjes, gelukzalige lach en rudimentaire tweevingersysteem-gitaarstijl in no time voor zich in. ‘Aandoenlijk’ zou je willen zeggen, ware het niet dat die opmerking ongetwijfeld als wit mannelijk superioriteitsdenken zou worden gediskwalificeerd. Want zo woke als Reed (half Cherokee/half Afro-Amerikaans) en haar drummer (intersekse) kom je ze niet elke dag tegen. Hun compromisloze doom metal is een dikke middelvinger naar racisme, seksisme, (neo)kolonialisme en wat er verder zoal mis is. Waren die zaken daadwerkelijk met decibellen te fiksen, dan was de wereld na vanavond een stuk rechtvaardiger.