Veel bezoekers, aldus de PR-juffrouw van het Cobra Museum Museum Cobra, hebben moeite met zo’n grote groepstentoonstelling zonder titel- en naambordjes en/of info bij de individuele werken. Want van wie is wat precies? En waar gaat het allemaal over? En ja, het is even wennen maar al gauw vinden we het wel zo verfrissend. Zonder dat dit afbreuk doet aan hun individuele kwaliteiten gaan de pakweg vijftig ruimtelijke kunstwerken, verschillend als ze zijn (en ze zijn extreem verschillend), op in een Groot Geheel. De paar objecten die we wat minder interessant vinden worden ‘opgetild’ door de rest en vormen gelijkwaardige onderdelen van de tentoonstelling. Deze samenhang wordt in hoge mate versterkt door de lemen(!) vloer die de gehele ruimte vult (trek vooral uw schoenen uit), het ontbreken van tussenwandjes en de eigenwijze soundscape die overal klinkt. The New Mother Sculptures werkt als een heerlijk Gesamtkunstwerk waar niet teveel vragen bij moeten worden gesteld (zoals: wat betekent die titel nou eigenlijk?); een uiterst aangenaam ‘landschap’ om lekker doorheen te dwalen en te genieten. Tentoonstelling van het jaar?
(The New Mothers Scuptures is een initiatief van beeldhouwer en curator Ad de Jong, die ons in het verleden verblijdde met enigszins vergelijkbare groepstentoonstellingen in een lege fabriekshal (BeeldHalWerk) en in een gure, rauwe parkeergarage net voordat die gesloopt werd (Present Forever). Deze nieuwe is weliswaar een stuk toegankelijker vanwege de veel ‘nettere’ locatie, maar zeker niet minder eigenzinnig.)
PS
Geen naambordjes? Dan ook geen namen bij de foto’s…