Je hebt lichtkunstenaars in soorten en maten. Sommigen denken vanuit hun materiaal. Zo van: ik heb tien TL-buizen, wat zal ik daar eens van maken? Bas Peeters werkte anders: hij bedacht een idee, en zocht vervolgens uit hoe en waarmee hij dat idee moest uitvoeren. Het idee stond altijd voorop.

Wij hebben vijf keer met Bas gewerkt. Ieder keer kwam hij met iets totaal anders, van een tapijt van gebroken kerstballen tot een lichtprojectie van het Rode Leger. Ieder keer zat er een sterk idee achter. Meestal was dat idee gebaseerd op de locatie, en dan met name de geschiedenis ervan. De eerste keer dat we met hem werkten was in het Polderweggebied, in 2007, tijdens onze vierde Polderlicht-route. Het gebied was zwaar vervuild, de bodem werd tot metersdiep gesaneerd. Bas liet het gif in de grond op symbolische wijze zien door een twaalftal vulkaantjes te bouwen, waaruit een gifgroene damp oplichtte. Een technisch hoogstandje met betrekkelijk simpele analoge middelen, en een hoogtepunt van de route. Het enige waar Bas geen rekening mee had gehouden was de hoeveelheid stroom die de bouwlampen in die vulkaantjes trokken. We moesten op het laatste moment een generator regelen, want 12.000 Watt bleek toch wel wat veel van het goede…

Dat was typisch Bas: ieder keer een nieuw idee, ieder keer maar weer uitvogelen hoe dat in hemelsnaam uit te voeren, en daarbij experimenteren en gaandeweg ontdekken wat ervoor nodig was, en er al doende – en soms op het laatste moment – achter komen wat wel en niet mogelijk was. Dan was het idee goed – het idee was altijd wel goed – maar bleek de weg naar de uitvoering er eentje van hindernissen. Zo ook bij het laatste project dat we met hem deden: weer een lichtroute, in 2018 in het Oosterpark. Bas had zijn zinnen gezet op de ramen van een kinderdagverblijf. Ooit had daar een sanatorium gezeten voor kinderen met luchtwegproblemen, en daarom wilde hij in die ramen röntgenfoto’s van longen projecteren. Te doen, zou je zeggen, maar die longen moesten en zouden ademen. En dat bleek heel wat ingewikkelder dan voorzien. Bas heeft, met een gezicht dat op onweer stond, alles uit de kast gehaald om dat voor elkaar te krijgen… en vijf minuten voordat het project begon wérkte de installatie.

Bas was een conceptueel kunstenaar die originele, goed doordachte ideeënkunst maakte. Hij was ambitieus, soms ambitieuzer dan-ie kon waarmaken. Hij was gedreven, werkte hard en serieus aan de uitvoering van zijn ideeën. We hebben vijf projecten met hem gedaan, en steeds kwam hij met prachtige resultaten. En hoewel de uitvoeringsproces dus wel eens moeilijk verliep, was het ieder keer een groot genoegen om met Bas te werken. We hadden die samenwerking graag voortgezet.

Foto bovenaan: Bas @ Polderlicht, Polderweggebied 2007 | onderaan: Bas @ Parklicht, Park Frankendael 2015