4. Matthijs Munnik & Joris Strijbos – kinetische lichtinstallatie
Lokatie: onder het dak van de muziekkoepel.
Het gebeurde op de laatste avond vóór de opening van Parklicht. Matthijs en Joris waren al een heel eind gevorderd met het monteren van hun lichtinstallatie aan de gietijzeren spanten van de eind 19e eeuwse muziekkoepel toen ze zich realiseerden dat dit niet ging werken: het werk was te groot, stak teveel onder het dak uit, werd daardoor nat van de regen met als gevolg dat de elektronica van het werk kapot ging. Wat nu? Het werk werd in ijltempo verwijderd, er werd ter plekke iets geheel nieuws bedacht en húp, daar was men al op weg naar het atelier om dat te realiseren. De dag erna waren ze er weer, met een gloednieuwe, made to measure installatie. Het ding hing precies één minuut voor aanvangstijd op zijn plek.
Het nieuwe kunstwerk was een mobile-achtig, ronddraaiend geval met aan beide uiteinden een felle LED-lamp. Middels een computerprogrammaatje gingen beide lampen, soms onafhankelijk van elkaar, aan en uit. Het resultaat was dat de schaduwen van de spanten hevig begonnen te verspringen tegen het witte plafond en een zwart/witte kaleidoscoop van gefragmenteerde en vibrerende architectuur vormden; alsof de koepel elk moment uit elkaar kon vallen.
5. André Pielage – blacklight-installatie
Lokatie: de takken van een boom aan de rand van de centrale weide tegenover de muziekkoepel
André beschilderde stukjes tak met fluorescerend materiaal met de bedoeling dat er een ’tekening’ van lijntjes zou oplichten middels een blacklight-lamp. En dat zag er tijdens het proefdraaien op de avond vóór Parklicht fraai uit. Helaas bleek het gebruikte materiaal niet bestand tegen regen: de dag erna was van het toch al subtiele werk niets meer te zien. En de speciaal voor dit werk gehuurde hoogwerker was alweer opgehaald, dus herstellen zat er niet meer in. Een grote teleurstelling: voor de kunstenaar, voor ons en voor het publiek dat op de lokatie van het beoogde kunstwerk slechts een bordje met ‘buiten werking’ trof.
6. Mike Rijnierse & Jan Trützschler von Falkenstein – licht- en geluidinstallatie
Lokatie: in een materialencontainer in de binnentuin van kinderdagverblijf Kinderrijk
Een enigszins Mondriaaneske compositie van TL-buizen die onafhankelijk van elkaar aan en uitflitsen in een dermate hoog tempo dat er allerlei grid-achtige nabeelden op het netvlies achterblijven. Die sensatie is op een merkwaardige manier erg prettig – en menigeen bleef dan ook lange tijd staan kijken naar dit stroboscopische geval. Dit was het enige werk met geluid: de lichtinstallatie van Mike wordt aangestuurd door de compositie die Jan maakte van de door hem bewerkte, nog nét herkenbare geluiden van de TL-starters. Hoewel compleet verschillend van elkaar (heftig ten opzichte van subtiel) liepen beeld en geluid perfect synchroon.
7. Femke Schaap – video-installatie, een mock up van ‘WestLand Wells’
Lokatie: langs het pad tussen kinderdagverblijf Kinderrijk en Generator Hostel
Femke Schaap ontwierp, in opdracht van stadsdeel Amsterdam-Zuid, een kunstwerk voor op de Theophile de Bockstrook, een groenstrook tussen nieuwbouw. WestLand Wells zou bestaan uit drie verschillende clusters rechthoekige gietsteen vormen waarop in de avonduren vertraagde videobeelden van resp. een bron, een fontein en een waterval zouden worden geprojecteerd. De nieuwbouw liep enkele jaren vertraging op en daarmee ook de realisatie van het kunstwerk. Intussen groeiden de protesten uit de buurt; er werden ruim honderd bezwaarschriften ingediend. Die werden door een commissie bekeken en stuk voor stuk ongegrond verklaard. De bewoners bleven boos en achter de schermen begon ook de politiek te schuiven, en enkele dagen vóór plaatsing werd het project afgeblazen. Een rel in cultuurland was geboren.
Wij vroegen Femke om in het Oosterpark een impressie te tonen van wat zij met WestLand Wells voor ogen had en zo ons publiek de kans geven om een kunstwerk te ervaren dat Amsterdam is ontzegd. In plaats van de drie beoogde stenen videosculpturen plaatste Femke er één van hout, op ware grootte. Die mock up deed het uitstekend in het Oosterpark en deed bij velen de vraag rijzen waar dat buurtprotest in Zuid nou eigenlijk op was gebaseerd. Het werk is van een rustgevende, bijna sprookjesachtige sereniteit… hoezo ‘epileptische aanvallen veroorzakend’?
Op de fotos: Femke Schaap (bovenaan de pagina), Matthijs Munnik & Joris Strijbos (linksonder) en Mike Rijnierse & Jan T. von Falkenstein (rechtsonder) | Lees hier deel 3
