parklicht terugblik | deel 2

(voor deel 1 klik hier)

4. De lichtlijnen-sculptuur van Herman Lamers kan niemand zijn ontgaan. Het felst oplichtende werk van allemaal werd nog eens verdubbeld in het water van de vijver waarin het stond opgesteld. Het werk verbeeldt een uitvergrootte en geabstraheerde zandkorrel en paste daardoor prima tussen de decoratieve rotsblokken die sinds een jaar of twee de vijver voor de deur van Hotel Arena sieren. Uiteindelijk is een rotsblok ook maar een groot uitgevallen zandkorrel.

5. Eenmaal opgesteld bleek dat Gabriel Lesters beoogde bijdrage niet naar wens voldeed. Dat kan beter, besloot de kunstenaar, en bedacht in allerijl een alternatief voor in de speciaal voor hem geplaatste zeecontainer. Geen wierookinstallatie derhalve, maar een industriële loopband met daarop traag voortbewegende, in onbestemde vormen geknipte stukken blik en metaal. De kleine ledlampjes die er van verschillende kanten op gericht stonden genereerden een abstracte wirwar van schaduwen die zich als een trage tombola over de golvende binnenwand van de container voortbewogen.

6. In TL-buizen zit een fluorescerende laag die, als de lamp wordt aangezet, oplicht door middel van gasontlading. Bij een niet-brandende buis licht die laag ook enigszins op door er een andere, wél brandende lamp tegenaan te houden. Zet een brandende witte TL-lamp tegen een niet-brandend, eveneens wit exemplaar en die laatste lijkt vaalgrijs licht te geven. Willem Marijs nam dit gegeven als uitgangspunt voor een ‘compositie in zwart, wit en grijs voor twee toiletblokken’ in authentieke Zero-stijl.

7. Ook Willems tweede bijdrage was gebaseerd op dit principe, maar nu was het een blacklight-buis die brandde tegen enkele niet-brandende witte exemplaren die op hun beurt – afhankelijk van type en kleurnummer – zachtgroene, -blauwe of -roze pasteltinten genereerden. Dit resulteerde in het kleinste werkje van de tentoonstelling: een enigszins etherisch en uiterst fragiel lichtsculptuurtje dat goed paste in de zgn. Mariagrot – een reliek uit godvruchtiger tijden in een duistere uithoek van het park.

(voor deel 3 klik hier)

(Op de foto bovenin het werk van Willem Marijs. Onderin resp. het werk van Gabriel Lester en Herman Lamers.)