keith sonnier (1941-2020)

De deze week overleden Keith Sonnier was een vak- en tijdgenoot van de veel bekendere Dan Flavin en James Turrell. Sonnier tekende met licht. Met neonbuizen. Soms strak, vaker barok. Vormen in de lucht. Krullend. Draaiend. Even richtingloze als betekenisvolle droedels. Wild en toch harmonieus. Poëtisch. Vol van kleur. Vol van leven.

Onze eerste kennismaking met zijn werk, pakweg twaalf jaren geleden, was Tunnel Of Tears in het fijne Zentrum für Internationale Lichtkunst in het Duitse Unna. Twee aaneengesloten kelderruimtes, één met warmrode neons en één met koelblauwe. Ben je in de ene ruimte, dan trekt de ander aan je als een magneet. Loop je van de ene ruimte in de andere, dan lijken de kleuren te veranderen. Het is een feest voor de ogen.

Tunnel Of Tears behoort tot de vaste collectie van het museum, maar momenteel is Sonnier – met het delicate Ballroom Chandelier – daar ook vertegenwoordigd in de tijdelijke expositie Neon Delight. Zeer de moeite van een bezoek waard…


Foto boven: Tunnel Of Tears (2002) | Onder: Ballroom Chandelier (2008)