een vulkaan in gouda

Op het eerste gezicht lijkt het een laserkanon uit een goedkope jaren ‘60-science fiction-film, maar in plaats van met gevaarlijke X-stralen schiet het ding met licht. Het heet The Abysses Of The Scorching Sun en is een installatie van Nicky Assmann. Omdat de loop van het ‘kanon’ helemaal is opengewerkt kunnen we de weg die het licht aflegt precies volgen; door lenzen, door draaiende kleurenfilters, door een eveneens draaiend ‘landschap’ van transparante plastic rommeltjes en tenslotte door een gedeukt stuk buis. Deze analoge tovenarij resulteert in een lichtprojectie die nog het meest lijkt op het binnenste van een vulkaan die op het punt van uitbarsten staat, waarin de kokendhete lava borrelt, gist en gloeit – en dat in slow motion. Het gevoel van dreiging wordt versterkt door de duistere drones die van de geluidsband klinken. Scorching Sun is een fascinerend kunstwerk waar je gehypnotiseerd naar blijft kijken.

Het werk vormt één van de hoogtepunten van de alweer achtste editie van LichtKunstGouda: geen groot festival maar een kleinschalig(er) lichtkunstinitiatief van het soort waartoe ook onze projecten behoren – en waarmee we ons dan ook nauw verwant voelen. Ook curator André Groeneveld gaat het primair om de inhoud en ook hem kost het dan ook steeds meer moeite om zijn project gefinancierd te krijgen. Ook tonen we regelmatig werk van dezelfde kunstenaars. Zo zijn dit keer ook Peter Vink (met een fijn point of view-werk) en Robert Roelink (met een performance) van de partij. En Nan Wang is present met de ‘natte’ variant van de Dustscapes die ze recentelijk nog tijdens ons eigen Parklicht toonde.

LichtKunstGouda is vandaag en morgen nog te zien, alsmede op 24 en 26 december, elke avond van 17.00 tot 21.00 uur.

Bovenaan: Nick Assmanns The Abysses Of The Scorching Sun | beneden: het uit twee delen bestaande en zeer poëtische 5.2 van Anja Fredin (foto’s André Groeneveld)