“Zeg Polderlicht, hoe gaat het met de voorbeidingen van jullie festival?”

“Wij noemen het geen festival.”

“Oh? Hoezo dat?”

“Kijk, Parklicht is een lichtkunstevenement in de openbare ruimte, gratis toegankelijk, en mede mogelijk door een bijdrage uit het festivalpotje van het stadsdeel. Bovendien moeten we net zo’n evenementenvergunning aanvragen als Keti Koti of het Roots Festival. Maar zonder in een semantische discussie te willen vervallen, de term ‘festival’ staat voor ons gevoel nogal haaks op wat we met Parklicht voor ogen hebben: het in een verstilde, zeg maar intieme sfeer presenteren van goede lichtkunst. En daarom noemen we Parklicht geen festival, maar een tentoonstelling.”

“Eh, oké… laat ik het dan anders vragen: hoe gaat het met de voorbereidingen van jullie tentoonstelling?”

“Prima!”